ငယ္ငယ္တုန္းက

အခန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္း သီခ်င္းေလး နားေထာင္ေန မိပါတယ္။ျပီးေတာ့ အဲ့ဒီ့ သီခ်င္းေလး နဲ႔ အတူ ဟိုး.. ငယ္ငယ္တုန္းက အျဖစ္ေလးေတၢ .... အပူအပင္ ကင္းကင္း မိဘရင္ခၢင္တၢင္း မွာ စစ္မွန္တဲ့ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈေလးေတၢနဲ႔ ၾကည္ႏူးခဲ့ရ ပံုေလးေတၢကို အမွတ္မထင္ အေတၢးပံုရိပ္မ်ား အျဖစ္နဲ႔ျပန္လည္ ထင္ဟပ္ လို႔ လာခဲ့ပါတယ္ ... ဒါနဲ႔ အတိတ္က အရိပ္ေတၢထဲ ေပ်ာ္စရာေလးေတၢကိုျပန္ေတၢးရင္း တစ္ဆက္ တည္း မွာပဲ ... အစ္မ မဟာဆန္ ေျပာျပဖူးခဲ့တဲ့ ငယ္ဘ၀က စားခဲ့ တာေလးကို သတိတရျဖစ္လာပါတယ္...

ဒါေပမယ့္ အရင္တစ္ခါက ဒီလိုဆင္ဆင္ေလး ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒီေတာ့ အခု ဘယ္လိုစဥ္းစားမိလဲဆိုေတာ့ ငယ္ငယ္က မိဘေတၢ ရင္ခၢင္ထဲက ေစာင့္ေ႐ွာက္မႈေအာက္ မွာ ေနခဲ့စားခဲ့ဖူးတဲ့ ခံစားမႈနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ဘ၀ကို ေလွ်ာက္လွမ္းေနတဲ့ ေန႕ရက္ေတၢၾကားထဲက ကၢဲျပားမႈ ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲ စိတ္ထဲက ေနခံစားမိသမွ်ကို ကဗ်ာ ေလးတစ္ပုဒ္ အေနနဲ႔ ပဲ ဖၢင့္ခ်လိုက္ပါရေစ..အဆင္ေျပသလိုသာ ေတၢးေတာ ခံစားေပးပါလို႔ ေမတၱာ ရပ္ခံပါရေစခင္ဗ်ာ...

အတိတ္ေ၀း က အရိပ္ေတၢးမ်ား

မုန္႕တစ္ခုအတၢက္ ငိုေၾကၢးလၢယ္တဲ့
ဟိုကေလးအ႐ၢယ္ ငယ္ငယ္က
တကယ္က် ေလာဘ ေဒါသဆိုတာ ႏို႔တစ္ခၢက္ ေလာက္အရာမထင္ခဲ့…..

ေ႐ႊစေငၢစ ေတၢဆိုတာ
ကေလက၀ ပါပဲ
အေဖက ေပးတဲ့ ဂ်ယ္လီတစ္ဗူး ေလာက္ေတာင္ စိတ္ကူးမ႐ွိဘူး…..

အေမကေခၚရင္ ဗ်ာသံ ဆူးဆူး
မၾကာအျမန္ထူးရင္း ငါျမဴးလို႔ေျပး
ရာထူး တို႔ အခၢင့္အေရးတို႔ ဆိုတာ ဘာေတၢလဲ …..

အေဖ၀ယ္လာတဲ့ အိမ္ျပန္မုန္႔တစ္ဗူး
အလိမ္ဟန္ နဲ႔ မဟုတ္ ဇိမ္ခံျပီး တမက္တေမာ စားတတ္ခဲ့
ရမၼက္ေဇာ ကပ္ေနတဲ့ အပူစာ မဟုတ္တာေသခ်ာတယ္…..

ေျမခေၾကၢလာတဲ့ ျခံထဲပင္က အသီးတစ္လံုး
ျပီးဆံုးေအာင္ ေ၀မွ်ျပီး သူငယ္ခ်င္း ေတၢနဲ႔စား
တကယ္အရင္း အျမတ္ေတၢက်န္ပါ့မလား ဆိုျပီး မေတၢးဘူး…..

ငယ္အတန္းေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းေတၢ နဲ႔
ဖလွယ္ရင္း ေ၀မွ်စားတဲ့ ထမင္းဗူး
ဟင္းအထူးေတၢ မပါလည္း မျငင္းဘူး အတူစားျပီးခ်စ္ၾကတာ…..

ေက်ာင္းေနဖက္ အတူေပ်ာ္
သူေတာ္တယ္ငါေတာ္တယ္ တယ္မေတၢးမိဘူး
တကယ္အေရးၾကီးရင္ အခ်င္းခ်င္းကူၾက ထူမလို႔ေပးတတ္တယ္…..

ဘုရား႐ွိခိုး အမ်ိဳးမ်ိဳးကိုအေမကသင္ျပ
ရင္ကလာတဲ့ ၾကည္ညိုမႈနဲ႔ ခယ၀ပ္တၢား
ခဏခဏအျပစ္မ်ား လည္းမလုပ္မိေသးဘူး ….

ပူပင္ေသာကနဲ႔အေၾကာင္းမလွလို႔
ေခါင္းက် ေအာင္မအိပ္ႏိုင္သူေတၢ ေလာကမွာ႐ွိတယ္တဲ့
ေျပာျပ မွ သိေတာ့တယ္ ဟုတ္ပါ့မလား……

ဒီလိုနဲ႔.....
ရက္ေတၢလစား လေတၢႏွစ္ျဖတ္
အျမစ္ျပတ္ျခင္း မ႐ွိတဲ့ ရာသီေတၢ လည္ပတ္ ရင္း
တကယ္မရပ္ခဲ့ ပါလား ဘ၀ ဆိုတဲ့ ရထား….
ခုေတာ့လည္း…..
ဟိုး…….အတိတ္ေ၀းပ်ပ်က
အရိပ္ေတၢးေလး ေတၢထၾကၢခဲ့ရလို႔
အိပ္ေရး ၀၀ မအိပ္ႏိုင္တဲ့ ေန႕ေတၢက ထုနဲ႔ေဒး….ျဖစ္ခဲ့ရေပါ့….လၢမ္းလိုက္တာ ငယ္ဘ၀ရယ္…….

**********

ကဲ အစ္မ မဟာဆန္ ေရ ေက်နပ္လိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္......ကဗ်ာေလးေရးလို႔အျပီး ခုနက နားေထာင္ေနတဲ့ သီခ်င္းေလးဆီကို အာ႐ံုျပန္ေရာက္္ရင္း ဆက္လက္ နားေထာင္ ေနမိ ပါေတာ့တယ္...................................

*****ဟိုစဥ္က..ကေလးတို႔ ဘ၀မွာ ..ေပ်ာ္ပါးဖို႕ရာ. ..လၢယ္ပါတယ္.....ကိုယ္ရတာနဲ႔. ....... တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲ........စားခ်ိန္မွာ ... ၀င္စားမယ္.. အိပ္ခ်ိန္မွာ ၀င္အိပ္မယ္ ....အပူအပင္ ကင္းတဲ့ .... ကေလးေလးဘ၀ကို ..... တစ္ခါျပန္ျပီး ...ရ..ခ်င္..ေသး..တယ္...... အျပစ္ မသိ ေသးတဲ့ ..ေအာ္......ခေလးေလး ဘ၀ကို.....တစ္ခါျပန္ျပီး ေရာက္ခ်င္ေသးတယ္*****

မိတ္ေဆၢမ်ားအားလံုး ေပ်ာ္ပါေစ
လင္းၾကယ္ျဖဴ
www.lkphyu.blogspot.com