နာမ မ်ားနဲ႔ နိစၥဒူ၀

.....ညည့္သန္းေခါင္ယံ...ေလျပည္ညွင္းၾကား...ေမ်ာလြင့္သြားတဲ့..လေရာင္တန္းရဲ႕..တစ္ေဒသကို..အနႏၱတံတိုင္း...
.....ပရ၀ုဏ္ၾကီး......အာရံုျဖန္႕လို႕.......စိတ္ေတြ ရြက္လႊင့္ .....လိုက္ရွာေနရင္း.... ၾကယ္ေတြၾကားမွာ ..ယဥ္ယဥ္ေလးနဲ႔..... လွတဲ့ မင္း ကို ..ေမွ်ာ္လင့္မထားပဲ ေတြ႕လိုက္တယ္.........

သာယာ ျငိမ့္ေညာင္းတဲ့ ကိုလႊမ္းမိုး သီဆိုထားခဲ့တဲ့ သီခ်င္းသံေလးကို အေဆာင္ေဘးက ျမက္ခင္းျပင္ေလးမွာထိုင္လို႕ နားေထာင္ေနမိပါတယ္..... ဒီညရဲ႕ ေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္ေတြ စံုလို႕ လေရာင္ လင္းလင္းေလး ရယ္.......

ျပီးေတာ့ ေလညွင္း ေအးေအးေလး ေတြက သစ္ရြက္ကေလး ေတြကို ေခ်ာ့ျမွဴရင္း လမင္းေကၽြးတဲ့ အဟာရ အလင္းေရာင္ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေအာက္ မွာ ျမဴးတူး ေပ်ာ္ပါးေနေစ ေလရဲ႕...ေတာ္ေတာ္သာယာလွပတဲ့ ၾကယ္စံု ညေလးတစ္ညပါလား..

လွလွပပ ညေလး ေအာက္မွာ ေတာက္ပေနတဲ့ ၾကယ္ကေလးေတြ ကို ေမာ့ၾကည့္ေနတုန္း သူတို႕ကို နာမည္လွလွေလးေတြ လိုက္ေရြး ေပးေနခ်င္စိတ္ေပါက္လာ မိရင္းက အဲ့ဒီ့ နာမည္လွလွေလးေတြကို သေဘာက်မိတယ္ ဆိုထားတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ပြင့္ျမဴးဇင္ တစ္ေယာက္ ၾကဴးရင့္ ထားတာ ေလးကို သြားသတိရမိတယ္.......

ေအာ္..ၾကယ္ကေလးေတြကို နာမည္ လွလွေလးေတြ ေပးရင္း ေရရြတ္ေနမိရင္ ၀သုန္ေျမေစာင့္ ငိုခ်င္း ဖြဲ႕ ရေအာင္ ဆူညံ သြား ေလ မလား ..ၾကယ္စံု ည ေလးရဲ႕အလွတရားက ေရာ ဥေပကၡာတရားေတြ ရက္ရက္ေရာေရာ ေခၽြခ်ႏိုင္ပါ့မလား...

ဒြိဟ ေလွကားထစ္ကေလးေတြကို တဆင့္ခ်င္း ဆက္ရင္း စီရင္း ေကာင္းကင္ကၾကယ္ ကေလးေတြရဲ႕ ၾကားကို အေရာက္ စိတ္ေတြလြင့္ ေမ်ာေနလိုက္တာ ..လြင့္ပါး သြားလိုက္တာ....

ၾကယ္ေတြစံုတဲ့ ညခင္း
လမင္းလည္း ထိုးထြင္း ဆဲ
ပ်ိဳးခင္းထဲက ပန္းလွေလးေတြလို
မွန္းဆရင္း ႏႈတ္က ဆိုခ်င္ မိရဲ႕
ညိဳညင္နဲ႔ ၀သုန္ေျမေစာင့္ ရယ္
ကုန္ေလေအာင္ တဖြဖြ ၾကဴးပါရေစ
ထူးသမွ် နာမ ေတာ္ လွလွေလးေတြလို႕
ရသမွ်ေတြးရင္း စိတ္လြင့္ပါး ေနလိုက္တာ
ေလတိုက္လို႕ သစ္ရြက္သံေတြၾကားေတာ့မွ
နားေတာ့ကာ အသိကပ္မိတယ္
မွတ္မိသေလာက္ ျပန္ရြတ္ ျပရရင္
အမွန္လြတ္မယ္ မရွိဘူး ထင္ပါ့
ရင္ကလာတာ နာမည္ အားလံုး ႏွစ္လံုးတည္းနဲ႔..ခ်ံဳ႕လို႔ ပညတ္မယ္ ..
ရုပ္ ရယ္ နာမ္ ရယ္ .....တဲ့...........။ ။

ဒြိဟေလွကားထစ္ကေလးေတြကို တဆင့္ခ်င္း ဆက္ရင္း စီရင္း ေကာင္းကင္ကၾကယ္ကေလးေတြရဲ႕ ၾကားကို အေရာက္ စိတ္ေတြ လြင့္ေမ်ာေနလိုက္တာ ..လြင့္ပါး သြားလိုက္တာ....နာမည္ေတြ စဥ္းစားရင္းနဲ႔ ေပါ့...

သီခ်င္းသံေလးေတာင္ မၾကားေတာ့ပါလား..အင္း...ၾကယ္ေရာင္ေတြရယ္..လေရာင္ရယ္ ...ျပန္ငုတ္လွ်ိဳး သြားျပန္ရင္ တဖန္ ေန႕သစ္ တစ္ခု စဖို႕ ရွင္ေနမင္းၾကီးလင္းလာဦးမယ္..

အမည္နာမ ေတြ နဲ႔ အေရာင္စံု အေသြးစံု ေလာက သဘာ၀ၾကီးထဲမွာ ေန႕တဒူ၀ အခန္းရပ္ ဇာတ္ေတြ ...နိစၥဒူ၀ ေတြ ဟာလည္း ေရာင္နီပ်ိဳး ႏိုးထ လာမယ့္ ေနမင္းၾကီးနဲ႔ အတူရွင္သန္ လႈပ္ရွား သက္၀င္ လာၾက ဦးမွာပါလား...နိစၥဒူ၀ေတြရဲ႕ စည္းခ်က္ ရိုက္သံေတြၾကားမွာ ကခုန္ ရင္း ဇာတ္လမ္းေတြ မွတ္တမ္းေတြ ကို အေရာင္ျခယ္ ကန္႔လန္႕ကာဖြင့္ၾကရဦး မွာေပါ့ေလ.. ဒီေတာ့ မႏွင္း တစ္ေယာက္ ခံစားဖြဲ႕ဆို ခဲ့တဲ့ နိစၥဒူ၀ ေလးက အသိတရားထဲကို စီးေမ်ာလာတယ္ .....
ဟုတ္တယ္....တစ္ေန႔ကို တစ္မ်ိဳး မရိုးႏိုင္ေအာင္ ကိစၥေတြမ်ားစြာနဲ႔ ျဖတ္သန္းေနရတဲ့ ...အဲ့ဒီ့...နိစၥဒူ၀...




နိစၥဒူ၀...
စိတ္က လူက တကယ္ မနား
ဘယ္မ်ား ေရာက္ေနလဲ ဆိုတဲ့ ပန္းတိုင္ ကိုေမွ်ာ္သူေမွ်ာ္
အရမ္းခိုင္လို တယ္ ဆိုတဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြ ကြဲသူကြဲ
လဲသူလဲ လို႕ ျပန္ျပန္ထရင္း ေဖးသူကလည္းေဖး
ေျပးသူကလည္းေျပးရင္း ခရီးမေပါက္ တာေတြရွိေလရဲ႕
ၾကည့္ေနၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ ပ်ားပန္းခတ္
မနားတမ္း မျပတ္တဲ့ ေန႕တဒူ၀
ေရွ႕အပူက မရွိ သူေတြကလည္း ေပါ မွေပါ
ေျပာၾကေျပာ လို႕ သတင္းစံု
ျငင္းခုန္သံေတြကလည္း ဆူဆူပြက္
ပူသူအခက္ ေတြ႕ေနခ်ိန္မွာ ေပ်ာ္သူကေတာ့ရႊင္ၾက
ရင္က မလာပဲ ေျပာၾကတဲ့ ေ၀ါဟာရ အသစ္အသစ္ေတြၾကား
ညစ္ညစ္ေပေရေနတဲ့ အစြန္းအထင္းေတြလည္း မဆံုးဘု
အျပံဳးတုေတြ ေရာင္းစားေနၾကသူေတြ မ်ားမ်ားလာေတာ့
မွားမွားကာ အပစ္ေတြတင္တတ္လာတယ္ စင္ၾကယ္တဲ့ ႏွလံုးသားပိုင္ ေတြကို
အမုန္းမ်ား တလႈိုင္လႈိုင္ ရက္ေရာတတ္ လာၾကပါလား
ထာ၀ရ ေျပာလို႕ ဘယ္လိုမွ မဆံုးႏိုင္ တဲ့ မျပီးႏိုင္တဲ့ တဲ့ အဲ့ဒီ့..အဲ့ဒီ့...
စိတ္က လူက တကယ္ မနားၾကရတဲ့
နိစၥဒူ၀ မ်ား အလယ္ ၾကားမွာေပါ့ ေလ......။ ။

(ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ထဲ က လာတဲ့ အတိုင္း အစ္မ မႏွင္း (ႏွင္းနဲ႔မာယာ) နဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ပြင့္ျမဴးဇင္ ရဲ႕ Tag Posts ေလးေတြ ကို စာစုေလးအျဖစ္ ဖန္တီး လိုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္...အဆင္ေျပသလို နားလည္ ခံစားေပးပါလို႕.ေလးစားစြာ ခြင့္ပန္ပါရေစခင္ဗ်ာ)

မိတ္ေဆြမ်ားအားလံုး ေပ်ာ္ပါေစ
လင္းၾကယ္ျဖဴ
www.lkphyu.blogspot.com